الحوار العراقي التعليمي الصوتي / آموزش صوتی زبان عربی با لهجه عراقی

اول: تفاوت فتحه وكسره وضمه در عربی و فارسی

ما کیفیت تلفظ صداهای کوتاه: (َ ِ ُ)، وصداهای کشیده: (آ ای او) را در زبان فارسی می دانیم.

در زبان عربی تلفّظ صداهای کشیده مثل زبان فارسی می باشد.

امّا کیفیّت تلفّظ صداهای کوتاه: (َ ِ ُ) همان تلفّظ صداهای کشیده: (آ اي او) می باشد با این تفاوت که کمتر کشیده می شود.

شِسمَك؟ - شِیسمَك، گَبُل شَهَر - گَبُول شَهَر، شَغِّل السَيَّارة - شَغِّيل السَيَّارة.

دوّم: در لهجه عراقی گاهی وقتها حرف(ک) به صورت (چ) تلفظ می شود.

اِنطِینِی چِیس (کیس) ، إِشلَونِچ للمونث (إِشلونك)

چَلِب (كَلِب) ، اَکُو حَوش چَبير (كَبِير)

کتابِیچ للمونث (کتابكِ) ، چِنتُ اَدرُس (کُنتُ)

و گاهی هم حرف (ق) به صورت (گ) تلفظ می شود.

قال له (گالّه) ، گَلِب (قلب) عَلِيل

ما بِیَگدِر (بِيقدِر) ، مِگَصّ (مِقَصّ)

سوّم: در لهجه عاميه حرف (ه) در مثل (کتابُهُ) مد داده نمی شود.

ب) حرف آخر کلمه ساکن می شود، بنابرین اگر ما قبل آخر نیز ساکن باشد کسره داده می شود. مثال: طِفل و طِفِل، وَگت(وَقت) وَگِت.

ص: 1